Het verhaal van een moeder over haar zoontje met ADHD en autisme
Ella Timmermans over haar zoontje met ADHD en autisme
Beste Jochem,
Ik zal een stukje van onze ervaringen vertellen. Onze zoon is nu 8 jaar. Toen hij geboren was (9 pond) hoorde we dat we een gezonde zoon hadden gekregen. Ik als moeder merkte al snel dat hij onrustig was. Ik had al 3 kinderen die ouder waren. Dit was een nieuwe relatie en een liefdesbaby. Dus dit was het eerste kindje van mijn man.
Ik voelde dat hij onrustig was hij huilde veel en kon ook al driftig zijn. Anders als mijn andere kinderen.
Na jaren kwam hij op de kleuterschool en het was al snel duidelijk dat het mis was. Eindelijk kreeg ik het gevoel hè hè, ik sta niet alleen in mijn zorg over ons kleintje. Na een klein onderzoek bij Herlahof kwam de diagnose hechtingsstoornis. En we stonden weer buiten op straat. Want verder werd er niks mee gedaan. Ik snapte het niet en ging lezen. En al gelijk dacht ik: dit heeft hij echt niet.
Na lang aandringen voor een ander onderzoek bij een andere instelling kregen we een verwijskaart. Dat staat hier wel makkelijk maar daar ging veel stress aan vooraf. De kinderarts deed een BQ test. En we mochten daarna met medicijnen beginnen omdat er toch wel heel veel dingen zichtbaar waren van ADHD. Toen hij begon was na enkele dagen al een ander kind te zien. Hij zag zijn speelgoed voor het eerst leek wel en hij speelde en was rustiger. Toch was hij intussen op speciaal onderwijs gezet. Rugzakje 4. Nu ging het al zoveel beter met hem kleine klassen minder prikkels. We zijn ook een paar keer gestopt met de medicijnen en dat was gelijk zichtbaar en hij vroeg zelf of hij a.u.b. zijn pilletjes mocht. School voetbal thuis alles ging fout. Dus wisten wij dat de methylfenidaat Retard nodig was. Hij slikt het nu bijna 2 jaar. Zijn eetlust is wel slecht.
We kwamen via de kinderarts bij GGZ voor zijn gedragsproblemen. Zijn driftbuien werden steeds erger. Volgens mijn moeders gevoel speelde er nog meer bij hem. Na lang over en weer praten mochten we eindelijk naar een psychiater. Nou die had al snel door dat we niet voor niks waren gekomen. Na een spelonderzoek van ruim 2 uur en het gesprek met onze zoon en ons, vertelde hij dat zijn ADHD nog maar een bodem was vergeleken met zijn andere beperking. Hij vertelde dat hij autisme spectrum heeft. Daarom die drift en tenten bouwen en niet goed kunnen aankijken en op zijn tenen lopen en niks mocht je ooit verplaatsen. Zijn drift was nu ook beter te verklaren.
Nu zullen we cursus moeten gaan volgen hoe we het beste met hem kunnen omgaan. Dit verhaal lijkt lang . Maar als ik alles zou moeten vertellen werd het een boek. Ik werk niet meer. Ik ben zijn hou vast en zorg dat ik er altijd ben voor hem. Ik sport s middags en s avonds ben ik altijd thuis. Hij vraagt veel energie in omgang. Mijn partner lijkt op hem en dat bots best vaak. Dus vandaar dat ik thuis de meeste taken met onze zoon heb. S nachts moet ik er vaak uit voor hem ook al heeft hij melatonine! Hij vraagt veel aandacht en heeft duidelijkheid vaste rituele. Die zijn voor mijn man te zwaar omdat hij in veel dingen hetzelfde is. Onze zoon is gek op zijn IPAD en DS. En XBOX. Daar vindt hij rust. Ik hoop dat je wat hebt aan mijn verhaal. Sterkte met al het werk die je verzet over deze beperkingen ADHD.
Met vriendelijk groet,
Ella Timmermans
Je kunt hieronder reageren op dit levensverhaal
Beste ADD'ers, ADHD'ers en HSP'ers,
Ik ben Jochem en heb de diagnose ADD en ben een hoog sensitief (HSP). In de afgelopen jaren heb ik enorm veel gedaan op het gebied van zelfbewustzijn oefeningen en het zelf helend vermogen. Mede doordat ik in 2011 plots van de ene op de andere dag te maken kreeg met CVS/ME, ofwel het chronisch vermoeidheidssyndroom. Dit was echt een groot keerpunt in mijn leven wat er voor zorgde dat ik vanaf nu echt aan mijzelf moest gaan werken.
Om te kunnen herstellen moest ik wel heel veel leren over mijzelf. Daarom ben ik zo een beetje bij alle therapeuten, coaches maar ook alternatief genezers geweest die je je maar kunt bedenken.
Tijdens mijn zoektocht naar de juiste hulp heb ik enorm veel waardevolle kennis opgedaan die me hele goede inzichten gaf en wat er voor zorgde dat ik steeds meer heelde. Nu zie ik mijn ADD eigenlijk eerder als een kracht en kan ik er veel beter mee leven.
Een boek dat echt mijn ogen deed openen is "The Davinci Method" van John Loporto. Hij benaderd al onze eigenschappen op zo'n mooie manier. Dit is echt een eye opener voor alle mensen met de diagnose ADD of ADHD. Dit boek was voor mij één van de grootste inspiratiebronnen om eind 2011 te beginnen met deze website. Meer over John Loporto's inspirerende boek vind je hier. Je ziet daar ook zijn inspirerende filmpje waarin hij zijn boodschap deelt als introductie van zijn boek.
Ik hoop je d.m.v middels deze website te kunnen inspireren om ook naar de mooie en krachtige kanten van ADD en ADHD, maar natuurlijk ook hoog sensitiviteit, te kijken. Middels alle informatie en tips en adviezen geef ik je handvatten om sterker te staan met ADD, ADHD en HSP.
Wanneer jij die spirit in jezelf voelt en zelfverzekerd bent kun je een persoon zijn die voor de 'normale' mens erg inspirerend kan zijn. Een persoon met een nauwe verbintenis met het leven, een rijkelijk gevoelsleven, vol creativiteit, een ruim denkende geest, een sociaal wezen, betrouwbaar, humoristisch en met een zeer goede intuïtie. De rollen van je anders voelen zullen zich dan omdraaien. Maar loop je steeds vast en denk je vaak negatief over jezelf dan wordt je steeds negatiever beladen en vermoeider en blijven de bovenstaande mooie eigenschappen veelal op de achtergrond.
Op mijn website deel ik met jou alle kennis die ik heb. De kennis die jou als ADD'er, ADHD'er en HSP'er een positieve draai aan je leven kan geven. Ik deel daarbij alle informatie die ik van coaches en therapeuten en uit boeken, documentaires en interviews heb geleerd.
Meer over mij lees je op de over mij pagina.
Heel veel leesplezier ADDkenmerken.net
Groet, Jochem.
Hey Ella!
Mijn partner heeft ADD en ikzelf ASS. Ook wij hebben een liefdesbaby- maar ook eentje die kan tellen!
Momenteel is ons zoontje 1,5 jaar. Hij is heel onrustig en driftig. Hij huilt heel veel en gooit zich steeds op de grond als hij iets niet mag.
Dat laatste lijkt normaal voor een kind van 1- de peuterpuberteit- maar zo driftig en onrustig als hij, heb ik toch nooit herkend bij mijn drie andere kinderen…
Ik zou graag hem wat rust bieden- maar ik weet niet goed op welk terrein ik het beste werk- het auti domein of het ADHD domein…
Persoonlijk lijkt mijn zoontje niet echt gelukkig en verdient hij meer rust- maar hoe bied ik hem dit?
Groetjes, Katrien
Het is erg herkenbaar wat je vertelt, want heb zelf ook 2 zoontjes met een beperking. De oudste van 6 heeft ook autisme, en leeft erg in z’n eigen wereldje. Heeft ook veel structuur en duidelijkheid nodig, anders raakt hij in de war. Kan slecht tegen prikkels, vandaar ook dat het beter is om hem in een rustige klas te plaatsen, zijn we nu mee bezig.
Heb ontzettend veel bewondering voor zijn school, omdat ze daar precies weten wat werkt bij hem. Zo mooi om te zien.