Leven met ADHD valt niet altijd mee!
Ik en mijn leven met ADHD | chaos, chaos, chaos!
Ik ben moeder van twee kinderen en 32 jaar. Ik heb een goede baan als hulpverlener en begeleidt gezinnen. Als ambulant werker ben ik veel op pad en in mijn auto pleeg ik altijd nog wat telefoontjes, kijk naar buiten, en rij veelste hard, parkeer mijn auto ergens, haal een parkeerkaartje maar als ik aan kom ben ik te laat en heb een boete. Als iemand tegen mij zegt dat we rechtsaf moeten kijk ik altijd naar mijn schrijfhand. Ik ben ook blij met de spellingscontrole op telefoons, computers e.d.
Mijn auto is een rommel, mijn werkplek is een rommel, mijn tas is een rommel…. Tijdens gesprekken flap ik er regelmatig wat uit, ik ben confronterend maar veroordeel niet. Op kantoor praat ik een beetje hier, beetje daar en ook mijn administratietijd is voorbij gevlogen. Als vergaderingen te lang duren wordt ik onrustig en begin te wiebelen, moet naar de WC of wil naar de kern van het verhaal! Ik hou er niet van mijn tijd te verdoen.. IK maak veel grapjes, ben erg vlot en mij praat je niet snel onder de tafel! Ik ben enthousiast en heb vele interesses, Moet er iets gedaan worden, een training, het begeleiden van een stagiaire, het implementeren van een methodiek, dan komen ze bij mij. Ik ben altijd enthousiast en weet van aanpakken. Soms laat ik een heel koffiespoor achter omdat ik altijd mors en knoei. Collega’s vinden mij leuk, gedreven en gepassioneerd en soms een beetje gek maar zeker niet saai. Cliënten vinden mij betrouwbaar, grappig, menselijk, betrokken en eerlijk. Ze accepteren mijn te laat komen en chaotisch gebeuren omdat ik het bespreek. Ik ga 100 nee 1000 procent voor mijn gezinnen en dat weten ze.
Ook voor mijn vrienden ga ik, ik heb afwisseling nodig, moet gek kunnen doen met mensen en lekker kunnen doorslaan, in dingen klimmen en schijt hebben aan alles. Ik moet voelen dat ik leef! Tot zover niets aan de hand. Dit zijn stukjes van ADHD waarvan ik gewoon wist dat ze bij mij hoorde en ik had het ingezet als vaardigheden.
Maar sinds een half jaar weet ik dus dat ik ADHD heb en vallen vele stukjes op zijn plaats..
Want sinds ik een gezin heb met twee kinderen loop ik tegen mijn eigen chaos en de overprikkeling op. Steeds meer en steeds meer en met wat overlijdens erbij zat ik ineens overspannen thuis.
Ik leef als een speer en beleef mijn emoties intens. Ik kan me vreselijk opwinden, down voelen, zielsgelukkig. Maar thuis was voor mij de plek om te landen. Om de chaos om mij heen en in mijn hoofd op te ruimen… IK ruim niet plek voor plek op maar in een keer het hele huis, overal en tegelijk. IK zet muziek aan en gaan met die banaan, alle prikkels weghalen om vanuit het nulpunt weer chaos te veroorzaken. IK doe thuis zoals het voelt, ik wordt wakker wanneer ik wil, ga slapen wanneer ik wil, ga eten wanneer ik wil. IK beuk mezelf helemaal af in de tuin, verlies de tijd uit het oog en kom tot rust. Ik heb honderden ideeën, sommige start ik op en ga er helemaal in op en sommige laat ik net zo snel weer los.
Maar nu ik kinderen heb, moet ik hun structuur volgen, zij hebben geen ruimte dat ik een hele dag tekeer ga in de tuin. En het hele huis opruimen lukt ook niet zo goed. Voortdurend zijn er spullen, prikkels, geluiden en andere om rekening mee te houden. Ik loop vast ik moet op tijd naar bed, op tijd opstaan, de kinderen eten geven en dat kost veel moeite. Daarnaast heb ik mijn man waarmee ik moet samenwerken en die me vraagt wat mijn plannen zijn. *&^$* kortsluiting want mij hoofd is te vol. Moet nog naar de winkel, naar de bibliotheek, kinderen naar school, instanties bellen, rekeningen betalen…
Tja en dan loop je dus tegen jezelf en je eigen chaos op en de andere mensen om mij heen tegen mij. Mijn dochtertje is ook zo druk, zit niet stil, praat veel en heeft het geduld niet om te luisteren, en reageert direct op prikkels. Er ging langzamerhand een lichtje bij mij branden en tijdens mijn overspannenheid heb ik om een ADHD test gevraagd en inderdaad alles valt op zijn plek.
Waarom structuur zo belangrijk is, waarom routine zo belangrijk is, waarom keuzes maken en knopen doorhakken zo belangrijk zijn, hoe belangrijk lijstjes voor mij zijn, hoe belangrijk doelen voor mij zijn omdat dat mijn houvast is… Ja ik heb nog een hoop te doen!!
Ik leer nu eindelijk koken, ben nog steeds een leuk en gek mens!
Karin.
Wil je reageren op Karin’s verhaal? Laat dan vooral hieronder in de comments van je horen…
In 1 woord…. Hilarisch! Herkenbaar!
Tjah makkelijk is t niet om ADHD te hebben maar wat een kwaliteiten hebben wij. Spontaan, creatief, oplossingsgericht, grappig, een dosis zelfspot, werken onder druk… Allemaal fijn, totdat de emmer vol is. Dan is t foute boel. Maar altijd komt t weer goed, je leert ervan
En zo is het Tamara!
Wat een herkenbaarheid…. pffff
Ik ben ook gezinswerker voor een buurtteam! Daarnaast nog 2 andere banen er bij om de tijd te doden en 10.000 hobby’s :)
omg ik herken mijzelf helemaal in jouw verhaal, waar kan ik zo’n test doen? En als blijkt dat je dat dus hebt wat moet je dan eigenlijk doen met die uitslag..hulp zoeken, er mee leren leven, medicatie, wat doe jij er nu aan nu je weet dat je dat hebt?
Hoi hoi,
De vraag is in hoeverre je er last van hebt? Ik ben een test gaan doen omdat ik vast liep. Het is verhelderend om te weten wat er aan de hand is, het geeft taal…Voor mezelf en mijn partner… Hoewel een diagnose ook confronterend is… Ineens heb je er diagnose en hoe makkelijk ik er zelf over denk voor sommige heb je toch ineens wat. Daarnaast ben ik me nu veel bewuster van wat ik doe en lukt het soms om bepaalde onrust te voorkomen. Ik slik lto 3 en dit doet wel wat. Verder met ik wel op mijn voeding maar dat deed ik al… Veel vitamines ed en geen producten met e nummers ed.. Ik probeer vroeg naar bed te gaan en vroeg op te staat, zodat ik wakker ben voor het huis ontwaakt…dan heb ik nog een uurtje voor mezelf. Ik probeer het rusten en het opzoeken van prikkels en spanning veel beter te doseren.
Ik hoop dat je er iets aan hebt
Wat goed geschreven en beschreven
tis of het over mij gaat
Vanaf het begin tot einde
Hai
Wat grappig, dit verhaal van jou, lijkt precies op de mijne.
Natuurlijk nIet alles, maar heel veel wel.
Grappig..
Ik voel me altijd geraakt door dit soort verhalen. Zelf ben ik ooit met ADHD gediagnosticeerd. Het zette mijn leven op zijn kop. Toen ik echter erachter kwam dat je met voeding de meeste symptomen beter kunt beheersen, ging er een wereld voor me open. Ik raakte in contact met een Vlaamse man die me alert maakte op de term ‘exorfinen’. Nu eet ik vrijwel exorfinenvrij en ben ook nagenoeg ADHD-vrij. Sterker nog, ik begeleid nu mensen op het gebied van voeding en leefstijl m.b.t. ADHD.
Ontzettend herkenbaar.
Ook in de (jeugd)hulpverlening gewerkt en op mijn 31e erachtergekomen dat ik ADHD heb. Merkte dat mijn kracht soms mijn zwakte is. Zuig alles intenser op dan de meeste mensen om mij heen. Kreeg een zoon op mijn 26e en kreeg door dat mijn ge-ren en multitaskende ik (soms leek het chaos voor anderen waarin ik orde zag) soms wat heftig was voor mijn zoon. Raakte overspannen en moest dingen uit het verleden een plek geven en vroeg om een diagnostisch onderzoek. Wilde mijn zoon meer rust, reinheid en regelmaat bieden (een stabielere ik?!). Toen ik de diagnose ADHD kreeg begreep ik ineens zoveel meer van mijzelf. Maar raakte mezelf ook een stukje kwijt. Ik gedijde goed op mijn ADHD. Mijn hyperfocus op de hbo opleiding zorgde voor goede resultaten. Mijn ADHD zorgde op de hbo opleiding ervoor dat ik ook het werk overnam van anderen en soms tot drie uur ‘ s nachts studeerde om de groepsopdracht in mijn eentje te perfectioneren. Want alles moet wel zo perfect mogelijk. Om een soort “controle” over mijn ADHD te hebben is mijn coping dat er orde thuis moet zijn, opdrachten zo goed mogelijk moeten worden gedaan en ik zelden tevreden ben over die netheid want het had nog preciezer en perfecter gekund.
Dit was gewoon ik. Maar er bleek een diagnose achter te zitten.
Structuur is belangrijk. Maar er moet ook ruimte zijn voor onverwachte dingen en verandering van planning.
Ik kwam bijna altijd te laat. Nu heb ik, na aantal jaar therapie, kunnen leren om op tijd te komen. Of op zijn minst te laten weten dat ik te laat kom ;)
Mensen die vinden mij leuk en actief en ondernemend en lief en gek. Die Jasmin wil ik behouden. Maar ik wil ook niet alles meer opzuigen, rondslingerende dingen niet zo mijn dag laten bepalen. Want ikzelf merk dat ik door mijn ADHD te weinig rust en teveel alle kanten opga met mijn emoties. Wat ontzettend vermoeiend kan zijn.
En als ik bezig ben wil ik dat je ook wat aan mij kunt vragen zonder dat ik overprikkelt raak.
Dit gaat met ups en downs.
Inmiddels heb ik twee kinderen en zij zorgen dat ik een ander soort rust heb gekregen. En dat ik bewuster ben van mijn eigen gedrag en het effect op anderen.
Ik slik wel 3x per dag 3 maal 10mg ritalin. En ik ben gelukkig nog echt wel Jasmin maar wel wat liever voor mezelf en dingen mogen ook morgen gedaan worden óf zelfs door een ander. (Blijft moeilijk maar voel me minder verantwoordelijk)
Neem jij medicatie?
Groeten Jasmin
Goh Jasmin, wat een herkenning in wat jij schrijft precies ik! Ook 26 mijn eerste kind en op hbo geweldig gedaan.
Ik slik geen medicatie…. Durf ik niet… Heb alleen lto3.. Inderdaad controle en perfectionistisch andere vinden dat het wel meevalt met de rommel maar ik loop er tegen aan.
Hoi Jasmin…
Ik zou je graag willen toevoegen op Fb… Ben nieuws gierig geworden nav de overeenkomsten. Als je het leuk vind kun je me toevoegen zie Karin Jurriaans
Het klinkt mij als moeder van vijf bekend daar ik drie van dit soort kinderen heb waar van de een na oudste meer heeft dan add mijn oudste herken ik in jou verhaal en dat is een meisje van 13 .Blij dat ik jou verhaal heb gelezen geeft mij als mama weer een beetje kracht
Hoi Evelien,
Ik hoop dat jou dochter zichzelf net zo leuk gaat vinden als ik mezelf! En wat natuurlijk ook weer scheelt is dat jullie het al weten en daar op kunnen anticiperen. Als jullie maar nooit uit het oog verliezen wat een kracht en power en fantastische eigenschappen er juist bij horen. Zoals je leest heb ik mezelf geacpeteerd zoals ik was en ben daar heel ver mee gekomen. Nu is het aan mij om de laatste stukjes op te pakken zodat mijn levn nog een beetje fijner word.
Mooi gezegd Karin!
ADD/ADHD heeft super goede eigenschappen waar je juist zoveel mee kunt bereiken. Het is zeker niet altijd makkelijk maar wat je zegt, met acceptatie kom je er uiteindelijk wel! En om even op die krachtige/power/fantastische ADHD eigenschappen :D in te gaan. Hier lees je 10 van die voordelen van ADD en ADHD > http://www.addkenmerken.net/10-voordelen-van-add-en-adhd/
Bedankt voor je verhaal Karin, super leuk geschreven en je ziet hoe fijn dit voor mensen is. Wat een herkenning!
Hoi Jochem, Herken mezelf ook in alle positieve punten en het is mijn kracht. Waarschijnlijk hebben juist door deze kwaliteiten er voor gezorgd dat het allemaal prima ging! Nog steeds word ik om deze vaardigheden gewaardeerd en ben ik goed in wat ik doe. Het compenseert zeker op mijn werk de andere ” ongemakken”.
Het heeft ook daarom zo lang geduurd voordat ik zelf doorkreeg hee zou ik weleens adhd kunnen hebben?? En dat andere zeggen, jij en adhd…. Omdat ik gewoon goed opgeleid ben en bij interessante gespreken 1 op 1 ook heel rustig ben. Juist mijn hyperfocus heeft mij mijn studie doen halen en nog steeds verslind ik boeken. Inderdaad erg leuk om al die reacties te lezen. Heel bijzonder
Hoi allemaal..
Ik ben een vrouw van 49 jaar en weet sinds 3 jaar dat ik adhd heb..vandaag is mijn dochter gediagnosticeerd met add.
Ik heb net keihard gelachen om het stukje van Ellen…ook hier in huis gaat het hetzelfde.
Met 4e hebben zijn wij onze weg aan het vinden in de wereld die “anders zijn ” heet. Ik begin mij af te vragen of langzamerhand degene die zichzelf normaal vinden…niet de “andere zijn!!!!
Ik ben zo ongeloofliijk gelukkig met die enorme sticker op mn voorhoofd adhd’er
Gehuild gehuild en nog eens gehuild voor begrip voor mezelf eindelijk snapte ik hoe het zat en hoe moeilijk ik het altijd heb gehad,in mijn jeugd
En hoe ongelooflijk leuk ik Ben!!!!
Top collega’s die zeggen ..oh dat is echt weer op zijn Sandra
Een gezin waar we veel lachen en praten over alles.
Als er weer eens een in volle paniek smorgens door het huis schreeuwt dat zijn of haar fiets is gestolen!!!
Waarna er smiddags een berichtje komt “Oh nee die staat nog in de stad ” de vergeten
Steevast te laat komen doordat er 4 man in de douche moeten en omkleden maar geen benul van tijdsindeling hebben…en dus iedereen om ons heen een Brabants half uurtje inlast.
Ik heb voor medicatie gekozen..met concerta beleefde ik hoe het dus “Kan zijn!!!!!!
Weer energie ipv om de zoveel dagen keilapot zijn…slapen…1 gedachte of twee ipv 3 televisies en 6 radio’s in mijn hoofd aan op volle sterkte en allemaal op een andere zender.!!!!!!
Helaas daar allergisch voor maar samen met schatten van mensen van psy-q andere gevonden..om de chaos iets beter in banen te leiden.
Nu ben ik wie ik ben….
Ik ben sandra met ADHD…ik ben lief supersociaal blij met mijn baan met demente bejaarden .impulsief en creatief
En ook graag de alleen …ga vanmiddag ipv te poetsen en te ruimen lekker het bos in wandelen met vriendin en hond…gun mezelf nu rustmomenten.
Want die heb ik verdiend.!!!!!!
Het klinkt me bekend in de oren. Ik ervaar mezelf eerder als hoog gevoelig. In perioden van stress en te veel prikkels lijkt het op ADD/HD. Na veel zelfstudie denk eerlijk gezegd dat alle AD/HDers hoogsensitief zijn en hun brein snel over belast raakt. Neuronen zijn over prikkeld waardoor de emoties en concentratie regulatie niet meer goed gefilterd wordt. Alles komt binnen met als gevolg chaos van binnen en buiten. De een wordt onrustig van die chaos in het hoofd, de ander slaat lam en wordt passief, meer het ADD type. Neurofeedback, mindfullness of goede coaching kunnen weer wat balans brengen in het leven.