Ik heb ADD en HSP! Ik ben niet meer, maar ook zeker niet minder dan een ander!
Ingezonden levensverhaal van Bas
Mijn relaties en de scheiding
Enige jaren terug raakte ik in echtscheiding na 15 jaar relatie. Geen kinderen gelukkig, wel voor gegaan maar niet gelukt. Tijdens de relatie vond ze nieuw vlees en aandacht aantrekkelijker als vechten voor elkaar. Wat had ik haar te bieden… Vertrouwen… Ja ..liefde ook.. Na jaren strubbelen met haar gezondheid, zelfverzekerdheid, zelfwaardering en uiteindelijk overleven uit een hele zware cyste operatie, besloot ze, na een simpel leven op de bank, om haar vleugels open te slaan en voor haar eigen vrijheid te kiezen.
Ok dat was een harde klap, maar achteraf best begrijpelijk.
Ik ging via een vrijgezellenfeest van een vriend van mijn broer, een sprong in mijn nieuwe leven maken met een parachute op Texel.
Die zelfde avond liep ik tegen twee huppelkutjes op, waarvan ik met één op het eind van de avond in contact kwam. Ik wist dat t moest gebeuren… Ik moest haar zoenen… En dan zien we wel. T lukte me ook nog… Ondanks dat ik wist dat t ging lukken was ik toch verbaasd. Helemaal toen ik er, na een zetje in de rug van mijn broer, de nacht met haar doorbracht. Het met een andere vrouw zijn was vreemd, maar voelde goed.
Na twijfels van beide kanten, hebben we toch doorgezet.
We gingen na ontmoeting in mei, echtscheiding in september, samenwonen in november. Vrij snel allemaal, maar t voelde goed. Echter ook hier was onzekerheid bij haar te bespeuren over haar ‘ik’ zijn. Helemaal toen ons zoontje een jaar later op de wereld kwam.
Postnatale zooi en allergieën deden haar en de relatie niet veel goeds. Ik stond voor t raam naar binnen te gluren, met de wetenschap dat dat moment, “van vader kijkt door raam van afstand naar z’n kind”, mijn toekomst zou worden. Die gedachte hakte erin, maar duwde ik weg.. Dat wil ik niet… En ik vocht weer en ik deed wederom mijn uiterste best om de ander van dienst te zijn zodat deze gelukkiger wordt.
Na verhuizing naar de kust in aug. werd ons dochtertje geboren, wederom weer met alle psychische zooi erbij. Kort daarna kwam haar neefje van 13 uit een gebroken gezin met de ellende; alcohol- en andere verslavende troep.
Het joch had ADD. Z’n vader… De broer van… had ADHD.
Opvallend was het bij het joch, dat hij en ik veel met elkaar gemeen hadden, voor mijn gevoel. Uiteindelijk kon z’n tante het niet meer aan, was ook zwaar.
Dat lag niet aan t joch overigens.
Ook niet aan mij… Achteraf.
Zij kon t niet handelen.
Zij vocht met zichzelf.
Alles waar zij mee strubbelde had een externe oorzaak.
Het lag aan t huis, aan mij, aan anderen, aan andere dingen, het weer, de weg, de auto, haar schoenen en ook haar vader maar ook die van mij en vooral m’n moeder ook… Nee niet die van haar. Psychologen hadden het moeilijk, als je te dichtbij kwam bij haar eigen falen, dan was ze klaar met je.
Uiteindelijk kwam een psych erachter dat ik wel eens ADD kon hebben….
Ze legde het me voor….
Er ging een wereld voor me open…..
Herkenning overal…
Kwartjes vielen op hun plek.
Maar toen kwam t…..
Alles was mijn schuld…..
Zie je wel zie je wel….
Jij kunt er niets aan doen.
Dat komt door je tekortkomingen.
…. Jij hebt ADD…
Ik heb HSP zei ze trots…
Ik voel alles feilloos aan….
Ik voelde me van een zelfverzekerde man naar een onzeker jongetje storten…..
Er werden boekjes bij gehaald over hoe zwaar t is om met een ADD’er te leven en ik werd constant gewezen op de negatieve kenmerken van ADD……
Ik was gedoemd… Verloren …achterlijk en een nietsnut….
Althans zo kwam dat bij mij over..
SODEMIETER OP!!
Nee ik was goed…betrouwbaar en vooral eerlijk ook zuiver ja.
Ik was creatief…. Handig en zeker niet achterlijk…
Ja dyslectie en dyscalculie is aanwezig
en oké… ik kon niet toveren. (nog steeds niet)
Maar ik wist t al.
Ik weet dingen van tevoren.
T klopte niet.
Zij klopte niet.
En nog steeds niet..
Ze realiseert het ook nog steeds niet.
Ik ben gescheiden, wederom …. Maar nu wel met kinderen.
Ze vond haar liefde vorig jaar, zegt ze, ik denk dat t langer speelde.
Hij, een gezamenlijke vriend, woont 200km verder op. M’n kinderen mogen mij na een tijdje een geheim te hebben voor mij, eindelijk hun geheim vertellen….. “We gaan verhuizen naar …” daar dus… 200km verder op! Na uiteindelijke goedkeuring van mij, gebeurt t ….. Te triest voor woorden, maar ik kon er niets aan veranderen… Ook volgens mijn advocaat niet.
Toen ook wist ik dat die relatie gedoemd was te mislukken…
En zo nog meer mensen om ons heen..
We hadden erom kunnen wedden, de één gaf ze 6mnd,
ik gaf ze nog 5jr en sommige een jr.
Afin nu na 3mnd geeft ze te kennen dat ze bij haar ouders is gaan wonen….
Wederom buiten mij om… Wel dichterbij!
Nu leef ik al een jaar in deze laatste kolerezooi met veel te veel kopzorgen. Ik kan me af en toe niet concentreren met wat nú geregeld moet worden.
Maar…
Ik weet wie ik ben en wat ik kan en waar ik om kan denken.
Ik heb ADD en ook HSP,
ik ben enorm handig,
ik kan bergen verzetten en ellende verdragen,
ik heb kracht in mezelf,
maar raak door deze zooi af en toe best gedeprimeerd.
Ik zie dingen (ADD) ik voel dingen (HSP)
Ik ben ik en ik ben niet meer en ook zeker niet minder als een ander!
Bas
Zoals je zelf al stelde je prikt overal doorheen door een haarfijne intuitie, met dat gegeven ben je misschien ook begripvoller voor mensen met problemen omdat je ze doorziet, het maakt ze daardoor net minder lastig te vermijden en je zal eerder begrip tonen en er niet voor weglopen waardoor je in de problemen komt omdat je onbedoeld misschien situaties begateliseerd en daardoor mist dat ze er desondanks diagnose in een oogwenk nog steeds een probleem zijn, en door snel overprikkeld te zijn frustratie het gevolg is en er nog steeds geen pilletjes zijn zoals we het graag hebben voor mensen die we willen helpen en altijd aantrekken met problemen, ga liever in ze met iemand bij wie jij het probleem geval bent, grote kans dat binnen no time je in evenwicht bent qua gedoe want mensen die reddertje spelen willen zelf ook graag gered worden, soort zoekt altijd soort maar problemen zie je op iemamds rug al aankomen en vertrouw mij..grote boog omheen, succes en liefs!
Fijn te lezen.
Zit nog in de diagnose fase maar Ben eigenlijk al om…..
Vorige week de aanzegging gehad dat wrs….. Etc etc. Add
Ik heb 1 traan geplengd en Ben direct naar huis arts gesneld
Nu wachten op plek je bij de profs
Omgeving reageert goed of niet.
Hoop op snelle, goede behandeling
Beetje onzeker over de medication
vergat nog het allerbelangrijkste…
na jaren van shit en ellende . die mij overigens nooit klein hebben gekregen…
ontmoette ik de vrouw van mijn leven.
ik ging dit keer in de eerste plaats af op wat mijn zintuigen mij vertelden en niet enkel op wat mijn ogn zagen…
een prachtvrouw om te zien (als gewoon mens) maar en nog veel mooiere vrouw van binnen .. in hart en ziel. met wijsheid compassie liefde eerlijkheid oprechtheid … een geweldig mooie ziel.
die zijn serieus zeldzaam .. maar ze bestaan echt!!!!
niet zoeken!! anders vindt je haar niet. je komt haar tegen als je niet zoekt!!!
koester haar en vertrouw haar want zo’n vrouw wordt maar 1x op je pad gezet. maar niet eerder dan wanneer je er klaar voor bent.
dus kom tot je zelf. daar moet je hard voor werken en heeel eerlijk over jezelf en tegen jezelf voor zijn.
niet om te zweven .. maar ook ik zie een beweging een verandering in de mensheid. noem t indigo noem t regenboog .. what ever … maar de mens veranderd. wij zijn de eersten die de fundering mogen gaan leggen. in normen waarden eerlijkheid oprechtheid en respect en liefde.
dat gaat druppeltje voor druppeltje en gaat nog lang duren. maar wat een taak!! wat een eer!
wees wie je bent blijf wie je bent … een mooi mens.
ik mis al mijn kinderen en mijn nog onbekende kleinkinderen. maar ik weet dat alles op zijn tijd goed komt. want dat is mij al ingefluisterd :-)
denk maar zo de hoogste moeilijkheidsgraad wordt niet aan mensen verspilt die t echt niet aankunnen!! omdat je beter uitgerust bent met kwaliteiten krijg je een zwaarder pad. je beloning en eigenwaarde is na volbrenging dan ook wel veel groter…. that’s a promise
heftig verhaal man. veel herkenbaar!
zelf dikke vette add en 100% hsp volgens de tests en verleken met de kenmerken/eigenschappen.
de weg naar mijn zonsopkomst was lang er zwaar. 2x gescheiden …met kids… 2x n vrouw gehad met psychische aandoeningen .(zoekt ons soort het op of zo?) maar 1 ding is zeker : ik zie alles. voel alles. weet veel vooraf al. kan het grote geheel zien. mensen kunnen mij niet voorliegen. kijk dwars door ze heen en kan ze feilloos peilen. want ik nog een factor meer … zweef zweef ik heb de heldere zintuigen erbij (ESP) joeppieee (licht sarcastisch hihi)
dat maakt wel dat je het leven intenser beleeft meer ervaart en als je niet oppast er ook onder gebukt gaat.
Maar Reiki was mijn deur naar de zonsopkomst …the sun is shining , the weather is sweet.
oh yeah ook voor mij geldt dat liedje..
onze boekenkast staat tov “gewone” mensen voller met ervaringen en soms harde levenslessen .
maar maak er geen rugzak van want dan sjouw je je een breuk. ga ook niet met die hete stenen in je hand zitten..dan brandt het zo…onnodig!
maak van iedere les/periode/ervaring enz. een boek. mooi boek met alle details gevoel enz.
zet t in je kast in je hoofd en ziel.
pakt t als het nodig is. gebruik het als wijsheid.
maar heb HET in je macht maar laat HET niet jou in zijn macht hebben.
want ADD & HSP is anders en NIET minder.
ik zou niet meer zonder kunnen of willen.
en Meditatie training volgen en inweiding tot Reiki zullen je meer tools geven en je compleet maken met controle over je unieke gaven.
sterkte.
Jeetje wat een goed omschreven verhaal
Ik ben nu 34 en anderhalf jaar geleden wakker gemaakt diagnose ADD/ADHD/HSP
Ik ben moeder van 4 zoons.
En jeetje wat heb ik geknockt in de jaren hiervoor, meer dan goed voor me was bleek zo.
Anderhalf jaar geleden ben ik ingestort, ik kon niet meer….
Goede hulp en begeleiding houden me op de been, maar moet zeggen het was en is nu nog een loodzware reis..
Kindertjes met gedrags problemen, erfenlijksheidsfactor ben ik bang..
En zo toe aan iemand die me kan begrijpen, waar ik een goed en fijn gesprek mee kan hebben.
Hoi Bas, je verhaal raakt me. Wrs ben ik ook ADD en HSP, niet getest, wel voel ik het zo. Fijn dat je toch 2 kinderen hebt, ik 1 dochter. Weet je, het is wat het is, wat ik aan je merk is dat je vooral heel eerlijk bent. Pijnlijk kan dit zijn he, maar tegelijkertijd ook je sterkste punt in je eigen ontwikkeling.
Moet denken aan een liedje van Bob Marley…Sun is shining and the weather is easy…geniet extra op die momenten dat het er allemaal wel even is:)
Sun is shining, the weather is sweet yeah
Make you wanna move your dancing feet now
To the rescue, here I am
Want you to know, y’all, do you understand etc
Respect voor jou! Het respect dat je voor jezelf hebt (gehouden en hervonden) vind ik het mooist 😊
probeer je speciale bijstand te krijgen?
beste jan…. ik begrijp je reactie niet helemaal.. kun je die misschien wat beter toelichten?
vr gr Bas